Eindelijk “Vegas Vic” gezien en de blauwe mannetjes

Na een goed ontbijt in “The Pyramid Café” in het hotel, slenteren we via het Excalibur Hotel naar de overkant van The Strip. Gisteren hebben we 11,5 kilometer aan “onze” kant gelopen, nu de overkant onderzoeken. Daar liggen het oorspronkelijke MGM, het eerste hotel van de filmmaatschappij, naast het Tropicana, waar we vorige keer verbleven. Het Hardrock Café, Rainforest Café, Paris Hotel waar we pauzeren voor een frisdrankje. We hebben inmiddels weer een uur gelopen en als we nog naar het oude Vegas bij Fremont Street willen vandaag, mogen we wel weer terug gaan wandelen. Even na 11 uur pakken we de auto en rijden naar Fremont Street. We willen nu eindelijk wel eens dat wereldberoemde neon beeld van de Vegas cowboy van dichtbij zien. Via Google Maps hebben we al gezien dat het vest een eindje rijden is, vanaf het Luxor naar het oude stadcentrum. De Strip helemaal af en nog verder. Dat blijkt een half uurtje rijden, mede dankzij de miljoenmiljard (zoals Rob Stenders zou zeggen) stoplichten op Las Vegas Boulevard. 

Fremont Street is grotendeels overkapt en onder die kap hebben ze inmiddels een maffe attractie bedacht: Slotzilla. Waar de naam op slaat, begrijp ik nog niet, maar je kan zittend of liggend van het ene einde van Fremont Street naar het andere einde tokkelen. Hartstikke leuk voor degenen die er van houden ;-))

In de straat liggen een paar oude casino’s, waaronder Golden Nugget en het wereldberoemde neon beeld van cowboy “Vegas Vic” hangt er nog aan de gevel. Het beeld van  zijn “vriendin”, cancan danseres Vickie, is twee jaar geleden weggehaald. We lunchen bij Golden Nugget, slenteren nog over “Fremont Street East” en pakken de auto terug, weer een half uur rijden. We hebben pijn aan de voetjes, ook vandaag hebben we inmiddels 10 kilometer gelopen. 

Na een flinke frappucino bij de Starbucks gescoord te hebben, sloffen we nog even door het casino en winkelcentrum van buurhotel Mandalay Bay, maar dan zijn we het ook wel zat. Vanavond hebben we tickets voor de vroege voorstelling van Blue Man Group en daarvoor eten we bij Diablo’s Cantina, Mexicaans. Het zal vast niet de laatste keer zijn deze reis. De voorstelling van Blue Man Group is magistraal. Energiek, constant actie, grappig en vol verrassing. En minder met verf gooien, dat mag hier zeker niet. In de categorie “bucketlist”: seen a show in Vegas? ✅