Korte strandervaring

De ochtend is nog koud, 11 graden, maar ja, bikkels als we zijn, in de korte broek en slippers naar de bakker. Dan maar rillen, maar wij zijn geen mietjes! En toch doe ik bij het ontbijt op ons terras een trui aan, bibberend een broodje smeren, blijkt niet zo handig. We zijn voor ons doen aan de late kant en tijdens het ontbijt benutten we de tijd meestal om uit te kiezen wat we gaan doen vandaag.  

Rob wil deze week hoe dan ook in de Mediteranee zwemmen, dus vanmiddag MOETEN we naar het strand in St Raphaël. Inmiddels ken ik onszelf goed genoeg om te weten dat zo'n strandhangsessie niet langer dan 2 uurtjes duurt, dan zijn we het stilzitten alweer zat.   

Rob is ook goed in het volproppen van een dag, dus voor de lunch moeten we nog naar Mons rijden, een bergdorp hier iets verderop. Hij heeft op Strava gezien dat Laurens ten Dam daar naar toe is gefietst en in de reisgids staat dat Mons zo'n pitoresk dorp is met fantastisch uitzicht. Ok dan maar, op naar Mons, met de zwemtas alvast achterin. Via een lange slingerweg van ongeveer 20 kilometer rijden we naar Mons. Mijn oren ploppen om beurten open door de stijging in hoogtemeters. Mons is inderdaad een pitoresk bergdorp met een waanzinnig uitzicht. We kunnen zelfs de Middellandse Zee zien en kilometers heuvels alle kanten op. Het is nog rustig in het dorp, alhoewel het hier wel nooit uitbundig druk zal zijn, hoop ik althans voor de locals. We wandelen wat door de nauwe straatjes en kijken verbaasd naar de mooie smeedijzeren naam- en beroepsaanduidingen die aan de huizen hangen. Het dorp doet een beetje denken aan Combarro in Noordwest Spanje, dat heeft ook een wijkje met hele smalle straatjes en steegjes, oude huisjes en vele kleine restaurantjes en winkeltjes. 

Als we in St Raphaël willen lunchen, wordt het tijd om te gaan rijden, het is ongeveer een uurtje over de slingerwegen en dorpen. Om onverklaarbare reden raakt tijdens de rit de TomTom van slag en stuurt de mevrouw ons allerlei smalle straatjes in een dorp in die niet voor stationcars zijn bedoeld. Met enig kunst en vliegwerk redden we ons weer uit het dorp en resetten onze GPS vriendin maar eens, die is letterlijk de weg kwijt. Tegen 1 uur zijn we dan toch in St Raphaël en we merken direct het verschil in drukte tussen afgelopen zondag en vandaag, woensdag. De gemiddelde leeftijd van het rondwandelend publiek is vandaag ook iets hoger dan zondag. Het is een stuk rustiger, ondanks het inmiddels fantastische weer, stralende zon en een graad of 28.
We lunchen langs de boulevard bij een toeristenrestaurant en sjokken daarna richting de Frejus kant, daar zijn de kleinere strandjes. We ploffen in het zand en proberen de draai als badgast te vinden. Die past ons nog steeds niet. Rob rent meteen naar de waterrand en is binnen 10 seconden weer terug met een pruilgezicht "dat water is nog kouder dan de Noordzee"! Held! Ik wurm me een lekker ligplekje in het zand, blader wat in een tijdschrift en probeer niet in slaap te vallen. Dat heb ik 30 jaar geleden hier wel gedaan en dat heeft me 2 weken brandwonden op mijn schouders opgeleverd. Geen fijne ervaring. Rob wandelt wat langs de waterkant, probeert toch maar een keer kopje onder te gaan en vindt het daarna ook wel mooi geweest. Inderdaad houden we het nog geen 2 uur vol, dan zijn we alweer klaar met "bakken". We pakken onze spullen weer in en lopen nog wat door het dorp. Kijken wat winkeltjes, drinken nog wat op een terrasje en dan is het alweer tijd om huiswaarts te gaan.

Ook St Raphaël heeft avondspits, we belanden hier ook in wat opstoppingen. Thuis lummelen we nog wat, koken ons avondeten, wassen af en daarna lekker zitten op het terras. Boekje erbij, filmpje kijken, drankje erbij. Prima zo, vakantie.