Op naar de woestijn en de hitte

Gisteravond zijn we na onze lange reisdag al voor 8 uur gaan slapen en dat betekent natuurlijk vanochtend al om 5 uur klaarwakker. We zijn nog tot half 7 blijven liggen, want ja, waar moet je hier naar toe in de vroege ochtend? Voordat we gaan ontbijten in het hotel, wandelen we eerst een blokje om, een frisse neus halen nu het nog niet zo warm is hier. Vannacht had ik het zelfs koud door de airco, maar had ook geen zin om op te staan om dat ding uit te zetten, dus nu wandel ik me maar even op temperatuur. 

Het hotel biedt “continental breakfast” en over het algemeen betekent dat gewoon genoeg te eten. Verschillende soorten brood en broodjes (wel toasten, want ongetoast smaakt het totaal niet), verschillende soorten flakes, fruit en yoghurt, genoeg te drinken. Kortom niks te klagen.

Om 8 uur zitten we al in de auto, op weg naar Griffith Park. Zelfs voor ons doen is dit vroeg op pad zijn. In Griffith Park staan ook de wereldberoemde “Hollywood” letters, maar je kunt er niet dicht bij in de buurt komen. Vanaf het Observatory maken we foto’s en verbazen ons over dit megagrote park eigen midden in de stad LA. Het is veel groter dan Central Park in New York, ruige rotsen, droge heuvels, weinig bomen, veel struiken. Het geeft wel fantastisch uitzicht over de verschillende stadsdelen van Los Angeles. Het is 17 graden en over de stad hangen de mistwolken. Een mysterieus uitzicht over een mysterieuze stad. Ondanks de klinkende namen Beverly Hills, Hollywood en het Hollywood sign, Rodeo Drive, enzovoort, snap ik de stad nog niet. Het is geen stad, het is een klont van steden. De afstanden zijn zo immens dat je alles met de auto moet doen. Vanaf Observatory zien we wel ons eerste wild! Een prachtige glanzende donkergroene kolibrie fladdert heel snel met zijn vleugels terwijl hij met zijn snaveltje de meeldraden van bloemen aftast. Aan de andere kant van het uitzichtpunt zien we een squirrel (grote eekhoorn) tussen de struikjes rennen. Eigenlijk best apart dat hier eekhoorns zitten. Die eten toch nootjes? Geen nootje te bespeuren hier. 

En toch duiken we nog even een van de beroemde stadsdelen in, Hollywood. We slenteren wat over Hollywood Boulevard, duiken de overdekte passage in waar het Dolby Theatre (vroeger Kodak Theatre) ligt, hier worden elk jaar de Oscars uitgereikt en mogen de dames met hun ingewikkelde jurken een lange showtrap op proberen te lopen. Om de hoek ligt het Chinese Theatre waar de Walk of Fame ook ligt. Ook die is immens lang, er liggen heel veel sterren van mensen waar ik nog nooit van gehoord heb. Bij het Chinese Theatre is het hartstikke druk, we blijven niet lang hangen, het is ook ongeveer lunchtijd en we moeten nog naar Palm Springs. We eten bij een leuk zaakje langs Hollywood Boulevard een sandwich en gaan terug naar de auto. We checken de route alvast richting Palm Springs, zodat we in het drukke LA verkeer niet te veel hoeven te zoeken. De stad verlaten verloopt vlotjes en we rijden de Freeway op richting Palm Springs.

Het landschap wordt ruiger en droger, we rijden richting woestijn. Het is half 1 en de temperatuur is inmiddels opgelopen tot 34 graden. In de auto prima te doen, maar er buiten? De droge hitte geeft echt een klap in mijn gezicht als ik de autodeur open. In Palm Springs moeten we even zoeken naar het resort, in dit soort situaties ben ik dankbaar voor het feilloze richtingsgevoel van Rob. Hoe die het doet, doet die het, maar die verdwaalt nooit en weet altijd welke richting hij op moet. Zo komen we ook bij Welk Resort uit, ongeveer 10 minuten buiten de stad. We checken snel in, want we willen richting zwembad, het is echt te warm voor actief bezig zijn. Onze suite is ruim en netjes ingericht, fijn om zo veel ruimte te hebben. Binnen 10 minuten zijn we bij het zwembad en claimen 2 bedjes. Even liggen, niks doen, de warmte de warmte laten. Heerlijk zo effe relaxen zonder actief te zijn. 

‘s Avonds rijden we naar het centrum van Palm Springs waar het tot onze grote verbazing hartstikke rustig is. Omdat het zondagavond is? Of medio september? We hadden het hier veel drukker verwacht. We eten lekker Mexicaans op een terrasje en dat zal zeker niet de laatste keer Mexicaans eten worden deze reis.