Sneeuw? Sneeuw!

Als we de gordijnen opentrekken zijn we verbaasd, het heeft vannacht gesneeuwd. Niet veel, er ligt een dun laagje op auto’s en bomen. Maar dit is het dorp Jasper, hoe zou het dan zijn op de Icefields Parkway naar Banff? Daar gaan we hoger de bergen in en alleen maar tussen de bergen. Ik ben benieuwd. 

Eerst eens ontbijten bij Smittys, dat is gisteren goed bevallen. Terwijl we daar zitten, zien we buiten een prachtig winterplaatje. Dikke vlokken sneeuw vallen en op de achtergrond bomen met het sneeuwlaagje. Ik zou winter nog leuk kunnen gaan vinden. Echt koud is het niet en omdat het niet waait, is het ook niet echt guur te noemen. We rijden vanuit het dorp de weg op richting snelweg 93, de Icefields Parkway, de verbindingsweg tussen Jasper en Banff. Het landschap ziet er fantastisch uit! Rob en ik hebben een term “smooihier”, afkorting van “het is mooi hier”, maar dat klopt niet helemaal, want met die term bedoeling wij “het is hier magistraal superfantastisch machtig prachtig!”. Zoiets. 

De kilometers tikken weg, we bezoeken de Athabasca Falls en de Sunwapta Falls. Bij allebei valt onze mond open van verbazing. Niet van de pracht van de watervallen in het besneeuwde landschap, maar van de drukte. Meerdere touringcars tegelijk zetten hun passagiers af bij de viewpoints. Wat is er aan de hand? Vorige keren was het nooit zó druk. Bij een viewpoint langs de weg hebben we wijds uitzicht over de rivier en zien daar een groep raven of kraaien (van die grote zwarte) een kadaver oppeuzelen. Door de verrekijker denkt Rob het kadaver van een groot hert te herkennen en aan de manier van in stukken getrokken dat dit door een beer is gedaan. Dat zou kunnen betekenen dat die beer nog in de buurt is. Oppassen! 

We stoppen nog bij Tangle Creek Falls, waarbij de plattegrond waarschuwt voor schapen. Die zijn er nu niet, wel veel auto’s. We hebben over de eerste 100 kilometer 2,5 uur gedaan. Om half 12 zijn we bij het Icefield Centre, maar laten dat links liggen en rijden het zijweggetje in naar de voet van de Athabasca gletsjer. Toen we hier voor het eerst waren was de voet nog goed te zien, ook hier blijkt de gletsjer kleiner te zijn geworden. Door de mist kunnen we de monding niet echt zien, het is moeilijk ijs van sneeuw te onderscheiden zo, maar we zien wel de mensenfile het smalle paadje opklimmen de gletsjer op.

We rijden door richting Saskatchewan River Crossing, waar de weg splitst in richting Banff en richting Red Deer. Op het kruispunt zijn een lodge, souvenirwinkel, cafetarie en restaurant gevestigd. Het is lunchtijd, dus wij besluiten dat hier te doen, maar ook hier zijn we geshokeerd over de hoeveelheid touringcars die zijn passagiers hier afzet. Er staan zeker 10 bussen! En dan nog de nodige personenauto’s. Het is een drukte van jewelste binnen, maar we scoren een lunch en een tafeltje om even rustig te zitten. De souvenirswinkel laten we voor wat het is, die zijn er in Banff toch genoeg, we maken dat we wegkomen, we hebben ook nog 140 kilometer te rijden. 

Een paar kilometer na dit kruispunt gaat de sneeuw over in regen en is de sneeuw ook niet zo blijven liggen, want we zien weer mooie groene bomen en struiken. We stoppen nog bij Peyto Lake, Rob loopt alleen naar boven naar het uitzichtpunt over het meer. Ik sla even over, de dikke vochtige lucht doet mijn longen geen goed, ik loop na 2 stappen al naar adem te happen. We stoppen nog bij een paar viewpoints, maar helaas de gletsjers zijn niet te zien door de dikke laaghangende bewolking. Jammer, maar helaas. 

Tegen half 4 zijn we bij het hotel en ook redelijk uitgeblust. We nemen even een uurtje rust voordat we ons klaarmaken om te gaan eten ergens in het dorp. De receptie heeft ons al gewaarschuwd dat zaterdag, morgen, een hardloopwedstrijd plaatsvindt en er waarschijnlijk wel wat straten afgesloten zijn. Vanavond wagen we het erop, het lukt Rob toch altijd om een parkeerplek te vinden. Restaurant Wild Bill’s kennen we nog van vorige bezoeken, maar tot Rob’s teleurstelling hebben ze een hele nieuwe kaart, geen mexicaanse gerechten meer. En het interieur heeft ook een opfrisser gekregen, we herinneren ons een veel donkerder interieur. Anyway, lekker eten. We sloffen nog even door Banff Ave(nue), de winkelstraat in het centrum, maar zijn allebei moe en hebben het (daardoor) koud. Terug naar het hotel, de was doen en voor het eerst deze vakantie beetje TV kijken. 

De receptie waarschuwde ook dat er vannacht 10 tot 15 centimeter sneeuw kan gaan vallen. We’ll see!