Het weerbericht klopte

Het weerbericht had voor vannacht 10 tot 15 centimeter sneeuw voorspeld. De locals deden er een beetje lacherig over “ach, dat weerbericht klopt toch nooit”. Dat bleek een misvatting, als we de gordijnen opentrekken, zien we een witte wereld met de aangekondigde 10 centimeter sneeuw. De bewolking is nog dik en hangt laag. Mmmm, da’s niet handig in combinatie met wandelen of dieren spotten. 

Eerst maar eens uitlummelen en rustig gaan ontbijten, het is al over 09:00 als we het ontbijtrestaurant binnenstappen, een latertje voor ons. Het is hartstikke druk in de het dorp, want vandaag is een hardloop evenement met een 5K, 10K, halve marathon en een kids run. In de ochtend regent het dat het giet of het sneeuwt, we hebben zelfs ijzel gevoeld. Jammer voor de lopers die een goede tijd willen lopen als kwalificatie voor de komende Boston marathon. Ik zie bikkels in korte broek in t-shirt, het is 3 graden Celsius!

Lunchen doen we bij Earls en eten een heerlijk lunchgerecht: getoast brood belegd met geprakte avocado, gepocheerd ei, cherrytomaatjes, plakjes radijs en een salade erbij. We lunchen op ons gemak, want juist tijdens lunchtijd regent het op zijn hardst. Tijdens de lunch bedenken we dat we straks naar Lake Minnewanka rijden, dat is ongeveer 10 kilometer vanaf het dorp. Vanochtend hebben we in het Rocky Mountains Museum geleerd dat men in 2017 weer een kudde bisons heeft uitgezet om rondom Banff ook weer bisons in het wild te krijgen. Rob heeft tijdens de lunch gegoogled waar die dan moeten leven, maar komt er niet echt achter, maar hij zal ze zien. 

We informeren bij het Visitor Center en schieten in de lach als de vriendelijke dame ons verteld dat dat gebied een heel eind bij Banff vandaan ligt, “a 2 day hike”. Ok, doe dan maar Wapiti’s of een beer. Op weg naar Lake Minnewanka zien we al een bull elk in een grasveld liggen. Mooi beeld zo in de sneeuw. Bij het meer lopen we een 2 km hike richting Stewart Canyon, het pad loopt langs het meer en is hartstikke glibberig. Dat kan natuurlijk ook niet anders. Lopend onder de bomen door, vallen constant brokken sneeuw uit de bomen en met pech in onze nek. Het is hier heerlijk rustig, er lopen wel wat mensen, maar allemaal hartstikke rustig. Op een boomstronk zien we een chipmunk zitten en zijn verbaasd hoe dichtbij het beestje ons laat komen om een foto te maken. Hij zit doodgemoedereerd met een dennenappel te spelen en trekt zich niks van ons aan. 

Vanaf Lake Minnewanka rijden we richting Two Jack Lake, maar we stranden eerst bij de bull elk die nog steeds in het grasveld ligt. Wat hij nog niet door heeft is dat hij van achteren wordt benaderd door een groepje elks, een grote bull en een paar vrouwtjes. De vrouwtjes gaan rustig grazen, maar de grote bull heeft blijkbaar door dat de jongere bull op korte afstand in het gras ligt. De grote benadert de kleine, maar die denkt “oh nee, hier heb ik geen trek in”, staat op en loopt weg. Dat vindt de grote niet zo leuk. Even straalt het gedrag van de grote uit dat het een gevecht gaat worden, maar de kleine bull reageert er niet op. We staan opgewonden te kijken, want die scene willen we wel meemaken, maar het komt er niet van. 

We laten de dieren achter en rijden naar Two Jack Lake en Johnson Lake. Gelukkig is het sinds lunchtijd al droog, hebben we toch nog een mooie middag gehad na een ochtend waar we dachten dat het niks ging worden vandaag door al die regen. 

Rob heeft intussen ook besloten dat hij in Banff nog Thais en Mexicaans wil eten. Tripadvisor biedt allerlei opties. Dat betekent vanavond naar Thais restaurant Pad Thai aan Banff Avenue, midden in het winkelgebied en morgen dan naar Mexicaans restaurant (“canadees met spaans en mexicaanse invloeden” zegt Tripadvisor) El Toro, ook aan Banff Avenue, maar net buiten het winkelgebied. 

Het weerbericht voor morgen voorspelt 10 graden met een wolkerig zonnetje, maar weinig neerslag. Ook hiervan zeggen de locals “ach, dat weerbericht klopt toch nooit”. We’ll see!