Vrijdag 10 september: de stad van Mozart

Elke keer als we in Schönau zijn, willen we toch ook wel even naar Salzburg. Het klinkt als een wereldstad, is het helemaal niet! De stad heeft een prachtig oud centrum, met hele eigen autentieke winkeltjes, weinig tot geen “Kalverstraat ketens” en heel veel leuke restaurantjes en terrasjes. Het centrum, eigenlijk in tweeën gesplitst door de rivier, straalt een prettige rustige sfeer uit. Jammer genoeg worden de twee bruggen ontsiert door die idiote gewoonte van die slotjes aan de brug vastmaken. Wie heeft die ontsierende idioterie bedacht en kunnen we er asjeblieft mee ophouden? Het ontsiert prachtige plekken in de steden en deze stad. 
Ennieweej, we parkeerden vanochtend in de garage bij kerk Mirabell en om de hoek zie ik een winkel met de naam “Small heroes” en ze verkopen kinderkleding. Ik sta even stil me te bedenken waar ik die naam van ken. Verrek, dat is de winkel van Annie Friesinger, de oud schaatster, zij post geregeld er over op social media. Ik kijk even via de etalage naar binnen en zie een hele mooie “concept store” zoals ze het altijd omschrijft. Dat doet ze goed, die Annie. 
We slenteren lekker door de stad, drinken een bakkie koffie op het terras bij het genoortehuis van Mozart.  Ik had eigenlijk in mijn bolle kop bedacht hier mijn ultieme nieuwe winterschoenen te gaan kopen. Mmmm, de sneakerhype heeft zelfs Salzburg in zijn greep, de enige schoenen die ik zie die niet sneakers zijn, zijn feestschoenen met indrukwekkende stilettohakken, niet echt aan mij besteedt of van die enorme zwarte Dr Martens achtige kisten, ook niet echt wat ik bedoelde. Jammer, geen zwarte enkellaarzen met blokhak uit Salzburg. Maar we verlaten deze stad uiteraard niet zonder “Mozart kugeln”, een soort chocoladebollen! Ik neem zeker een zakje voor mijn lieve vriendin mee. En onze traditionele kerstmeuk mag nog een extraatje, ik vind een hele leuke (handgemaakt volgens de winkelmevrouw) houten koekoeksklok. Die past prima in onze vakantieherinneringenkerstboom. 

Ruim na lunchtijd hebben we al weer zoveel gelopen dat we er wel een beetje klaar mee zijn. Rob stelt voor naar Ramsau te rijden en daar langs het water (rivier) met een ijsje te gaan zitten. Klinkt als een prima plan, want inmiddels is het alweer opegwarmd tot een graadje of 30. Ramsau is een pitoresk dorp met van die typische Bayerische huizen en specifiek kerkje. In deze regio worden een paar mooie TV series van ZDF opgenomen, waaronder “Lena Lorentz”, sommige plekken herken ik zelfs. 
In Ramsau zien we meteen een IJscafé, niks ijsje op het vuistje, maar een ijsje uit een enorme glazen beker! Een coupe Hawaii nemen we allebei, met verse ananas! Daarna verbranden we snel een paar van die calorieën met een wandelingetje langs de rivier, bezoeken het mooie kerkje en typische kerkhof. De vaak kleine kerkhoven in de Alpen bergdorpen stralen iets heel liefdevols uit, op veel graven staat veel verse bloeiende plantjes en bloemen, op de meeste grafstenen staan foto’s van de personen, wat het heel persoonlijk maakt. 
Het is alweer tegen 4 uur en we willen nog even wat boodschappen doen voor morgen tijdens de autorit naar Olburgen en de bestelling van Gaby nog bijkopen. 
Voor het avondeten hoeven we geen boodschappen, we willen graag nog eens in het dorp eten, bij een echt Bayerisches restaurant Jenner-Kaser. Terwijl we de Jennerbahnstrasse omhoog lopen, valt ons op hoe druk het is, veel drukker dan afgelopen dagen. “Was ist los im Dorf?”. Bij pizzeria Lago zit het terras al vol en staat een wachtrij. Sh..t, bij Jenner-Kaser ook. Wat is loos? De ober biedt ons aan binnen de zitten, dan hoeven we niet te wachten. Ik vind het prima!

Ik kies een typisch gerecht “bergkost”, genaamd “Hüttengröstl”. Het is een soort ovenschotel van aardappelschijfjes, groente en stukjes gebraden varkensfilet met twee spiegeleitjes er bovenop. En ik kom zelfs plakjes worst tegen! Smaakt prima! 
Als we het restaurant uitlopen zien we er achter op een weiland een podium staan en een groep publiek. Bij het pad bij de sportwinkel staan twee beveligers die schiet ik aan “Ws ist hier los? Ein Festival oder so?”. Nee, die Fantastischen Vier treden op! Fantastischen Vier? Doet wel een belletje rinkelen, maar het kwartje valt niet helemaal. Ik google het snel en weet het weer. Dit is een Duitse Hiphopgroep die echt al een eeuwigheid bestaat, dus de 4 heren zijn zeg maar van onze leeftijd (en wellicht iets daarboven ;-). Het oogt allemaal “sehr gemütlich”, ik kijk geamuseerd naar het publiek dat zich prima vermaakt. Mooi zo, geniet ervan lieve mensen. Dan sjocken wij terug naar ons huis en gaan onze spullen zo ver mogelijk inpakken, morgenochtend willen we om 7 uur wegrijden. 
WIJ WILLEN HELEMAAL NIET WEG! WIJ WILLEN HIER BLIJVEN! HET IS HIER TE LEUK EN VOORAL TE MOOI!