De laatste dag

De laatste hele vakantiedag. Snik. Dan willen we op zijn minst toch een keer met de voeten in de Pacific Ocean hebben gestaan. Alles op zijn tijd, eerst naar Grant Park in Ventura bovenop de heuvel aan de noordkant van de stad. Het park biedt echt een waanzinnig uitzicht over de stad en de oceaan. Bovendien staan er bloemenstruiken die blijkbaar een onweerstaanbare aantrekkingskracht op kolibries hebben, er vliegen tientallen vogeltjes rond de struiken. Het zijn echt prachtige vogeltjes, zo klein en zo snel klapperend met hun vleugeltjes. Met de telefoon krijg ik ze niet goed op de foto, als ik dichterbij wil komen om ze goed in beeld te krijgen, vliegen ze weg. Het zal Rob met de grote camera wel lukken. Ik zie nog een konijntje de struiken in schieten, die was me net te snel af voor de foto. 

Vanaf Grant Park rijden we de 101 North op richting Ojai, een dorp een kleine 20 mijl meer het binnenland in. Rob heeft er over gelezen en het schijnt een leuk dorp te zijn. Tot onze verbazing is het er nog hartstikke stil, terwijl het toch al half 10 is. Op alle winkeldeuren lezen we dat ze pas om 11 uur open gaan. Ah, daarom is het hier nog zo rustig. Het oogt wel als een pitoresk dorp, mooie gebouwen en geveltjes, geen recht toe recht aan. We slenteren wat rond en zien een koffiebar met een lekker rustig terras, daar gaan we even fijn genieten van een bakkie en daarna pakken we de auto richting Malibu Beach aan de kust. Malibu staat natuurlijk bekend als een dorp waar veel celebrities wonen en het strand is beroemd. Dat willen we wel eens meemaken. Vanaf Ojai is het een uurtje rijden en ik ben verrast door Malibu. Ik had een boulevard verwacht met winkeltjes en de stranden er langs, maar niks van dit alles. Helemaal geen winkeltjes, wel een pier met een restaurant en daarnaast het strand waar tientallen surfers achter de branding op de ideale golf wachten op hun board. Laten we eens beginnen met lunchen bij het restaurant op de pier, dat geeft alvast mooi uitzicht en lekker eten, bietensalade. Tegen de heuvel op langs de brede weg zien we prachtige villa’s liggen, allemaal met waanzinnig uitzicht, maar ook met beperkte privacy hebben we het idee. De voorgevels liggen vol in het zicht vanaf de weg en alle villa’s hebben vrijwel volledig glazen voorgevels. Het zal wel van dat niet-doorkijkglas zijn. We zijn benieuwd welke beroemdheden daar allemaal wonen. 

Na de lunch willen we ook even met de voetjes in het oceaanwater. Brrrr, dat is best wel koud. NEEE! Die golf was iets hoger dan mijn kuiten! Volle klots water over me heen, hele broek nat! Vervolgens gebeurt Rob hetzelfde als hij voor de foto wil poseren aan de rand van het water. Dan drogen we maar even op, lekker liggend in het zand. Als ik zo om me heen kijk, is dit niet het glitz&glamour strand van de stad, maar puur het surferstrand. Ach, voor een uurtje genieten van de zon en de broeken op laten drogen, liggen we hier prima.

We willen wel op tijd terug naar Ventura vertrekken, om niet in de middag spits op de toch al drukke 101 freeway te belanden. In Ventura gaan we nog even naar de pier, die hebben we nog helemaal niet gezien. Het is al een oudje, in 1872 gebouwd. Ook deze pier geeft een mooi uitzicht op zijn stad. Het is hier wel rustiger dan in Malibu, alleen een paar vissers ieder met meerdere hengels en twee dames met hun hondjes, en wij dan. 

Morgen vliegen we weer naar huis. Dat betekent dat we einde van de middag vandaag kunnen inchecken. Dat lukt via de IPad, voor mij een stressfactortje minder op de reisdag ;-)). Vliegen betekent ook weer alle spullen vliegtuigbestendig inpakken, dat doe ik nu maar vast zo veel mogelijk, scheelt weer gedoe op de laatste ochtend. 

Ons laatste vakantiediner nemen we bij “Rice by Mama”, het Thaise restaurant. Daar hebben we eergisteren lekker gegeten. Ze hebben maiskoekjes als voorgerecht! Ik wil niet naar huis! Zullen we nog een rondje door Amerika rijden?