“Cowboy en indianen” landschap

Wie, net als ik, vroeger veel “cowboy en indianen” films heeft gekeken, is het vast met me eens. Vandaag rijden we door “cowboy en indianen” landschap. Heuvelachtig, gelige grassen en groene struikjes, warm, heel warm en ieder moment verwacht ik Winnetou en Old Shatterhand op hun paarden de hoek om komen. Helaas, alleen auto’s vandaag. We kunnen van begin tot eindpunt weg nummer 49 volgen, slingerend door het heuvellandschap. We vonden het vanochtend wel jammer om Bass Lake achter ons te laten, het is een mooi plekje. 

We zien weinig eekhoorns vandaag, daarentegen wel veel roofvogels, wiegend op de termiek van de wind. Bij een meer zien we een Bold Eagle zeilen, in de buurt van San Andreas zweven meerdere Turkey Vultures (kalkoengieren) in de lucht en zit er een op een paal langs de weg die we goed kunnen bekijken. Die roofvogels zijn toch indrukwekkende dieren. Als ze zo zitten valt hun grootte nog mee, als ze vliegen met hun vleugels op volle spanwijdte zijn ze echt groot. 

We lunchen in Sutter Creek, een oud goudzoekers en cowboy dorp, Rob praat er al dagen over dat hij gelezen heeft dat het een “pitoresk” dorpje is. Prima joh, eten moeten we toch, dus we draaien de hoofdweg af het dorp in, en inderdaad het moet gezegd, leuke sfeervolle Main Street. De stijl van de gebouwen is herkenbaar uit de cowboy films. De scene in mijn hoofd uit veel van die films: schietpartij op straat voor de saloon. Er valt een boef die is neergeschoten van het balkon boven de saloon midden op straat. 

We lunchen in het restaurant van een hotel en nemen allebei een salade, we voelen het ontbijt van vanochtend nog. Ik had niet verwacht dat het vandaag zo warm zou worden, het is inmiddels dertig graden. 

Rob heeft ook nog gelezen dat Placerville, de volgende plaats op onze route, “hangtown” wordt genoemd. In de cowboy tijd werden in dit stadje de boeven en ander gespuis opgehangen. Je kan er maar trots op zijn, op zo’n feit. Er worden ook allemaal souvenirs verkocht met een geknoopt touw en verwijzingen er naar. Ik sla even over, ik hoef geen pen of kerstversiering met een verwijzing naar “hangtown”. 

De route trekt zich lang, omdat er weinig verschil in het landschap tussen ons startpunt van vanochtend en het eindpunt zit, lijken de 200 mijl veel langer dan ze zijn. Even na half vier zijn we dan toch in Grass Valley, waar het over de dertig graden is. We blijven hier 2 nachten en hebben een Best Western geboekt. Die zijn nooit zo bijzonder in stijl, overal hetzelfde, maar wel prima in orde. We krijgen een grote kamer met koelkast (lekker koud drinken).  We nemen een uurtje lummeltijd voordat we het dorp Grass Valley gaan onderzoeken. 

We hebben zin in Aziatisch eten, Japans of Thais. Tripadvisor toont in het centrum van Grass Valley een Thais restaurant met goede reviews (voor wat die waard zijn). Zet de ice tea klaar, we komen er aan!