Het saaie eerste deel van La France

Jut en Jul gaan voor het eerst naar Frankrijk! En we verbreken zelfs het vertrekrecord! Nog voor 7 uur rijden we bepakt, bezakt en dit jaar ook befietst, de straat uit. We willen het ochtendspitsverkeer rondom Antwerpen en Brussel voor zijn. Maar helaas pindakaas, daar komen we uiteraard midden in terecht. Met een half uur vertraging slaan we ten zuiden van Brussel de snelweg richting Luxemburg op. Ik moet nog steeds wennen aan die route, van Vinkeveen naar Lyon adviseert mevrouw TomTom via Antwerpen, Brussel en dan Luxemburg, Metz en dan strak richting zuiden. Mevrouw TomTom zal het beter weten dan ik, zij heeft er voor gestudeerd en ik heb geen richtinggevoel. 

Nog voor lunchtijd passeren we Metz al en op de Franse wegen lopen we verder geen vertraging op. En hoezo vertraging? We zijn op vakantie. Tijd en dag doen er niet toe! We verbazen ons onderweg over de enorme hoeveelheid landgenoten die we tegenkomen en hoe druk het overal bij de tankstations en wegrestaurants is. Niet normaal meer. Sowieso wat een enorme complexen het zijn. Omdat wij de Duitse snelwegen met hun raststettes gewend zijn, moeten we even wennen aan dit drukke gedoe. Opvallend vinden wij dat we nergens hoeven te betalen voor de toiletten in tegenstelling tot Duitsland. Daarvoor zijn de toiletten daar ook altijd spik en span en is er nooit een kraan of handendroger stuk. Bij de Franse toiletten rammelt het allemaal wat meer, maar ach, ze zijn schoon, dat is ook wat waard. Onze reis vordert verder voorspoedig, het verbaast ons allebei dat we de landschappen langs de route nogal saai vinden, Duitsland is stukken interessanter om door te rijden. Bovendien heeft het de hele dag geregend en gemiezerd, daar wordt een landschap meestal niet interessanter van. Rond 4 uur in de middag hobbelen we de parkeerplaats van het Ibis Styles hotel in Chalon sur Saone op. Stijf gezeten in de autostoel, moet ik me eerst even weer in de juiste vorm buigen en bewegen. Met ons beste Frans, wat niet veel meer dan een beetje school-Frans is, checken we in en ploffen op het ruime bed. Helemaal niet handig om stil te gaan liggen, want daar gaat de stijfheid in het lijf niet van weg. We rommelen wat met onze bagage, Rob zoekt een veilig plekje in het hotel voor zijn racefiets, ik kijk lekker de finish van de Vuelta en haal nog wat filmpjes in op ad.nl/vuelta (in het wiel met Hidde van Warmerdam en Michiel Elyzen in plaats van Thijs Zonneveld). Dat doet het AD slim en vooral ook heel onderhoudend tijdens de Giro en de Vuelta. Het gat dat de NOS laat vallen vullen zij op hun website heel slim op met heel veel filmpjes en "soort van live" verslag van de etappes. Bovendien past de combinatie van Hidde van Warmerdam met Thijs Zonneveld en Michiel Elyzen heel goed. Dikke pluim voor het AD. 

Het hotel ligt op een industrieterrein langs de snelweg, met nog 3 (!) Ibis hotels en een paar andere hotels, grote winkels en bouwmarkten. Niet echt een inspirerende omgeving en zeker niet een omgeving met veel keuze aan restaurants, maar van eerdere ervaringen met Ibis weten we dat je in hun eigen restaurant prima kan eten. Voor vanavond, de tussenstop op weg naar ons echte vakantieadres, vind ik het ook prima. Als het maar smaakt en genoeg is. Rob neemt een franse burger (versgemaakt!) en ik een frans kippetje met een flinke hoeveelheid knoflook. 
We gaan al vroeg slapen, ik lees nog wel wat columns in Thijs Zonnevelds boek, maar lang duurt het niet tot mijn ogen dichtvallen.