Countrytown met oordoppen

Woensdag 14 september, van Pigeon Forge naar Nashville, Tennessee

We verlaten ons boshutje, kijken voor het laatst naar de Smokey Mountains en begeven ons op weg naar Nashville. Stilletjes misschien wel de plek waar manlief het meest naar uitkijkt. De stad van zijn muziek op dit moment, country, zijn grote countrygitaarheld Brad Paisley komt hier vandaan en sinds een paar weken kijken we ons natuurlijk scheel naar de Netflix serie Nashville. 

We rijden het eerste stuk binnendoor via Wears Valley, zodat we daar rustig kunnen ontbijten en via Townsend en Maryville richting de I40, de snelweg. Dat schiet lekker op. Het is alweer tegen de 30 graden met gortdroge lucht. We gaan in de airco van de auto zitten bijna nog prettig vinden! Om de lange rit een beetje te breken, heeft Rob voor onderweg een tussenstop uitgekozen bij Burgess Falls State Park. Dat ligt een paar mijl van de snelweg af en blijkt een heel rustig plekje te zijn. We trekken stevige schoenen aan, want het pad naar de watervallen is niet echt een geplaveid wandelpad, maar een kruip-door-sluip-door bospaadje over boomwortels en vlak langs de waterkant. Het zweet drijft langs ons gezicht, terwijl we juist uit de zon onder de bomen lopen. In eerste instantie stop ik bij de middelste waterval en loopt Rob nog door, maar hij is al snel weer terug met een daadkrachtige uitspraak "dat kun jij ook gemakkelijk, hup lopen". Het is inderdaad maar een klein en goed te doen stukje verder en het uitzicht op de grote watervallen is werkelijk waanzinnig. Nee, het zijn niet de Niagara watervallen, maar wel indrukwekkend. De andere oever is sowieso een hele grote vlakke, steile, rechte rotswand en de waterval splitst in 2 helften en klotst met behoorlijk geraas over de rotsen een flink eind naar beneden. Jammer dat we zo ver af staan, anders zouden we verkoeling door de waterspray krijgen! Ok, terug maar weer richting auto. De tweede helft van de rit naar Nashville ligt nog voor ons, ik schat nog een kleine 2 uur. 

Nashville blijkt qua invalswegen de stad in vrij gemakkelijk te nemen en we vinden het hotel vrij snel. Het verkeer in Amerika is sowieso wel aangenaam. Ondanks dat het hier in het zuidoosten flink drukker is op de wegen dan we gewend zijn in het (mid)westen, is het verkeer goed te doen, amerikanen zijn hele brave verkeersdeelnemers, houden zich keurig aan de regels, geven elkaar ruimte. Wij zijn soms de lompe europeanen die een situatie "op zijn amsterdams" oplossen.

We hebben een Best Western hotel geboekt, niet uit voorkeur, maar uit gebrek aan mogelijkheden en budgetair een prima oplossing. Best Western is niet van de sfeervolle, gezellige hotels, maar wel altijd prima ruime kamers, bepaald goed niveau aan voorzieningen, niks mis mee. Al had deze iets dichter bij het stadscentrum gemogen, het blijkt nog 20 minuten rijden naar de stad. 

Het stadscentrum verbaast ons eigenlijk allebei. We hadden een knusser, minder ruim centrum verwacht, met gebouwen dichter op elkaar, maar de drukke straat waar alle muziekbars en -restaurants aan liggen, is een brede straat, met heeeeeeeeeeel veel reclames en lichtjes en oooooooooontzettend veel kabaal! In alle horeca begint 's ochtends om 11:00 uur al live muziek en met de deuren en ramen open, knalt dat op straat allemaal tegen elkaar op. Je krijgt al een gehoorbeschadiging van gewoon op straat lopen. We hebben uit voorzorg allebei onze speciale oordoppen bij ons en op een gegeven moment doe ik ze gewoon ook op straat in, niet normaal die herrie. En dat zegt niets over de kwaliteit van de muzikanten. Jammer is wel dat het allemaal coverbands zijn, niemand speelt eigen werk. Van sommigen denk ik "leuk geprobeerd, ik hoop dat je nog andere hobbies hebt" en anderen klinken prima! We moeten misschien ook nog even wennen aan deze omgeving na 3 dagen natuur. Op de hoek van de straat ligt een winkel "Nashville's Originals" en er prijken grote foto's van Deacon Clayborne en Will Lexington uit de serie Nashville op de gevel. Uiteraard rennen we even naar binnen, kijken wat ze allemaal voor meuk verkopen en dat blijken nog hartstikke leuke shirts en longsleeves en zelfs kerstballen te zijn. Morgen komen we terug! 

We eten bij BB King's Bluesclub, wandelen daarna nog wat rond en zien dat Rick's tip "Wildhorse Saloon" naast de Bluesclub ligt. Dan eten we daar morgen. En het Ryman Auditorium (vroeger vaste thuisbasis van Grand Ole Opry) en Country Music Hall of Fame staan op het programma en verder zien we wel.