Huh?! Waarom zijn al die mensen hier?!

12 september 2016 - Pigeon Forge, Tennessee, Verenigde Staten

Maandag 12 september ", Pigeon Forge - Smokey Mountains National Park

We slapen uit en doen tergend rustig aan voordat we naar Gatlinburg rijden om te ontbijten. Als we er zijn en $10 moeten betalen om onze auto te parkeren, begrijpen we zelf ook niet meer waarom we dit een goed idee vonden. 


We kiezen de "Pancake Pantry" en zakken vol verbazing op onze aangewezen stoelen. We zijn in een soort van "redneck ontbijtvreetschuur" beland! En wat doen al die mensen hier? Het is ruim 10:00 uur! Dat is toch geen ontbijttijd meer?! Behalve vandaag voor ons. En moeten jullie niet werken allemaal? Is het hier dan continue vakantie?! Maar zoals gisteren aangegeven, Smokey Mountains is het drukbezochtste NP van de USA en al die bezoekers moeten natuurlijk ook ergens slapen en eten, dat blijkt Gatlinburg te zijn. 


Mijn maag is nog niet helemaal op orde, dus ik laat mijn favoriete ontbijt met eieren en bacon even voorbij gaan en pak een portie french toast, iets neutraler, maar natuurlijk wel weer amerikaanse proporties. Mijn hemel, dat ga ik echt niet allemaal opeten hoor! 5 sneden brood en ook nog met slagroom! 


Het is al 11 uur geweest als we het park inrijden. Tot onze verbazing hoeven we geen entree te betalen, dat zijn we van de andere NP's wel gewend en dat is ook prima. Dan maar even rondkijken bij het Sugarlands Visitor Center, waar het ook al hysterisch druk is, we vragen een plattegrond die we even samen bestuderen. We kunnen niet alles op 1 dag bekijken, dus wat kiezen we voor vandaag? De Cades Cove Loop. Die is vanaf het VC nog 24 mijl rijden en de loop zelf is 11 mijl (in slakkentempo). Dat lijkt me een dagvullend programma. De bossen van het park zijn prachtig, behalve een kalkoen die ietwat onbeholpen de weg overrent, zien we helaas geen wild. Het enige jammere is het motorpubliek dat het park terroriseert. Of ja, niet de bezitters, maar het oorverdovende lawaai van de Harleys. Motorrijden heeft in Amérika een andere spirit dan in Europa, racemotoren zie je hier nauwelijks, eigenlijk alleen maar kolossale Harleys en verschillende typen 3-wielers. Waarom moeten die dingen zo'n pokkeherrie maken en waarom rijd je met zo'n ding in natuurparken waar ander publiek wildlife hoopt te zien? Grrrrrrr! 


Bij het Cades Cove VC is ook nog een soort openluchtmuseum met een oude meelmolen die op de kracht van een waterrad werkt (zoals we in Valkenburg vroeger hadden!), verschillende oude huisjes met de historie erbij beschreven, uiteraard meerdere kerkjes met kerhofjes, waar afgaande op de grafstenen nog recent mensen begraven zijn. Bijzonder op dit verlaten plekje waar eigenlijk alleen toeristen komen.
De temperatuur is vandaag net zo hoog als afgelopen week, het is gelukkig landinwaarts beter vol te houden dan aan de kust en moerasstreek. Daar is de luchtvochtigheid heel hoog, die is hier een stuk lager en dat is voor mijn tere longetjes toch een stuk prettiger. Het blijft helaas veel te warm om ontzettend actief te zijn, lange wandelingen zitten er niet in. Prima, recreeren we op zijn Amerikaans, vanuit de auto. 
Tegen 3 uur hebben we de loop afgerond en besluiten het park aan de kant van het dorp Townsend te verlaten om te kijken wat dat dorp biedt aan ontbijt- en eetgelegenheden. Niet zo heel veel helaas, maar we hebben nog een kans op weg naar ons huisje, nl Wears Valley en daar blijken meerdere geschikte ontbijtzaakjes te zijn en we klokken een reistijd van een kwartiertje naar onze boshut. Dat is in ieder geval korter dan het half uur vanochtend naar Gatlinburg en in dit dorp zullen we geen $10 parkeergeld hoeven te betalen. Prima optie voor morgenochtend en van hier uit kunnen we ook gemakkelijk het park in op weg naar Clingmans Dome. 


Nu wordt het toch hoog tijd om die hottub op ons balkon uit te proberen! We genieten van de volledige rust, behalve wat vogeltjes horen we helemaal niks, totdat we opeens wat geritsel boven ons horen. Heeft een brutale eekhoorn toch gewoon een gat in de hor gemaakt om zijn wintervoorraad tussen de dakbalken aan te leggen. Snotneus! Hij kijkt ons eens aan van "oh jullie ook hier? Goeiedag!" en gaat rustig op zijn plekje zitten. Na 3 kwartier zijn we weggeweekt en doorgekookt in de hottub, tijd om even uit te dampen en relaxen. Dat betekent voor mij de was doen, blog en administatie bijwerken, terwijl manlief uitgeteld op de bank ligt in slaap te vallen. Heerlijk genieten van onze rust zo voordat we het dorp met alle gekte induiken om te gaan eten. We zien wel waar.
 

Foto’s