Long way north to Coca Cola city

Vrijdag 9 september, van Panama City Beach, Florida naar Atlanta, Georgia

Net als gisteren, hebben we vandaag heel wat miles voor ons liggen, volgens het kaartje 293 (ong 470 km). We reizen vanaf de Floridase kust recht omhoog over lokale wegen, dat schiet niet echt op, maar daardoor hebben we wel tijd om ons te verbazen over het idiote aantal kerkjes hier in de regio. Ieder dorp van het formaat Vinkeveen heeft er een stuk of 8, net als funeral home's overigens. Voor de doden wordt hier goed gezorgd, want de kerkhoven naast de kerkjes zien er allemaal tiptop uit. 

Ennieweej, we verlaten Florida, nemen een klein hoekje Alabama en rijden de staat Georgia binnen. De naam van de staat roept bij mij meteen REM op, de band komt uit de stad Athens, Georgia( dure en volle accomodaties, vandaar overgeslagen). Ook Coca Cola hoort bij Georgia hometown Atlanta waar we naar toe gaan, maar bij mij als sportgek roept Atlanta natuurlijk de herinnering op van onze lange mannen in 1996, volleybalgoud op de Olympische Spelen van Atlanta. Stiekem moet ik morgen toch wel ergens een herdenkingsplek van die Spelen in het ochtendprogramma frummelen, zonder dat het opvalt! ;-))

We lunchen bij een Thais eettentje en vanaf daar kunnen we de Interstate nemen, dat gaat toch een stuk sneller dan die lokale wegen. De kilometers zoeven voorbij, totdat we in de vrijdagmiddagspits van Atlanta terechtkomen en de kilometers door de stad, tergend langzaam gaan. Rob's gespeel met Google Street View betaalt zich wel uit, want hij rijdt naar het hotel bijna puur op herkenningspunten van zijn zoektochtjes. Vind ik knap! Ik laat ons verdwalen met de uitgeprinte route in mijn handen. 

Bij het inchecken in het hotel blijken we ergens onderweg een uur tijd verloren te hebben. Atlanta zit in een andere tijdzone dan onze plekken tot nu toe. Is het zomaar opeens 17:00 in plaats van 16:00! Daar had ik helemaal geen rekening mee gehouden. Het maakt ook geen bal uit, maar het is een raar gevoel dat we onverwacht opeens een  uur minder dag hebben. 

Het hotel ligt aan de rand van de stad in een rustige wijk. We lopen nog wat rond voordat we gaan eten. Morgen hebben we maar een korte rit naar Dalhonega en kunnen we 's ochtends naar de Aquarium van Atlanta, die schijnt erg interessant te zijn en ja, wij zouden niet Rob en Sandra zijn, als er niet ergens een dierentuin of aquarium bezocht wordt! Het Olympic Centennial Park schijnt trouwens naast het Auqarium te zijn! ;-)) Mazzelaar.