Van Mediteranee naar Alpen

Reisdag. We zijn vroeg wakker en pakken stil onze spullen in voordat we naar de bakker rijden voor broodjes. Dit procedee gaat inmiddels op routine, we bemoeien ons niet met elkaars inpakken, ieder zijn eigen taak en dat gaat hartstikke snel allemaal. Behalve natuurlijk als ik de sleutel tussen de planken van het terras laat vallen. Lekker handig, Meessen! Gelukkig biedt een ijzeren smalle kleerhanger uitkomst en hengelt Rob de sleutel aan de ring weer voorzichtig omhoog en stopt de sleutel voor de veiligheid in zijn broekzak. 

Nadat we de administratie met de eigenaresse hebben afgehandeld en onze borg terug hebben gekregen, kunnen we om tien over 9 vertrekken. We willen de hele route over de toeristische slingerwegen rijden, niet over de snelwegen en tolwegen. Dat is natuurlijk een prachtige route met fantastische vergezichten, zeker als de bergen hoger worden, maar het schiet voor geen meter op. Rond koffietijd rijden we door het plaatsje Castellane en dat ziet er vrolijk en gezellig uit! Snel auto parkeren en rondkijken. Er is markt met veel streekprodukten, we bekijken het allemaal op ons gemak vanachter een bakkie koffie op het terras, ik heb het koud vandaag, voor het eerst en ik heb het niet snel koud. Om 1 uur vallen we geradbraakt uit de auto in het stadtje Sisteron om te lunchen. Het weer is eigenlijk beter dan voorspeld, de zon schijnt en het is ongeveer 18 graden, maar een windje maakt het best fris. Dan maar met de lange mouwen aan op een terrasje lunchen. Omdat het lunchen wat langer duurt dan gepland, besluiten we om de rest van de route toch maar de snelweg te nemen, de uitzichten op de bergen blijven toch wel en die slingerwegen ben ik eigenlijk wel zat. Of beter gezegd, mijn maag is ze zat!

In Allemond doen we eerst boodschappen voor het avondeten voordat we ons bij ons appartement melden. Inderdaad is de brievenbus langs de weg het herkenningspunt, dat had de eigenaar ons al gemaild. We hebben vanaf het terras fantastisch uitzicht, alle kanten op. De woning is klein maar fijn en de kneuterigheid die wij bij de bergen vinden horen, is direct zichtbaar. Rood met witte inrichting met overal afbeeldingen van hertjes en berggeiten op, overal tierlantijntjes, koebellen, kaboutersbeeldjes, etc. Ik hou er van, niet thuis, maar wel in de bergen. De eigenaren zijn een vriendelijk en behulpzaam echtpaar die ons alles uitleggen in hun beste boerenkool-engels en gelijk vertellen dat ze er komende 4 dagen niet zijn door een begrafenis in Lille. We krijgen wel nog een kom verse tomaten! Die gaan smaken! 

We ruimen onze bagage in de kasten, eten onze salade en lummelen daarna lekker de rest van de avond. Opvallend vind ik hoe anders ik me voel hier in de bergen ten opzichte van de week in de buurt van de zee. Heel fijn, die zee, maar ik heb er niks mee. Dat strandgedoe kan me gestolen worden, uitkijken over de zee, het zal wel, geef mij de bergen maar! Het ruikt hier anders, de lucht is anders, de mensen lijken anders, ik voel me anders. Heidi is weer op haar plek!